جداسازی ژن اینترفرون گامای بابون زیتونی و طراحی سیستمی نیمه کمّی بر اساس PCR رقابتی جهت سنجش بیان این ژن

زمینه و هدف: سالیان متمادی است که از پریمات‌ها به عنوان نزدیکترین مدل‌های حیوانی برای بررسی بیماریها، داروها و واکسن‌های انسانی استفاده می‌شود. پریمات‌ها همچنین میزبان طبیعی رتروویروس‌های خانواده STLV/HTLV هستند که از این خانواده HTLV-I یکی از مشکلات بهداشتی استان خراسان نیز می‌باشد. اخیراً در بابون زیتونی، ویروسی بسیار نزدیک به HTLV-I یافت شده که آن را به عنوان مدلی ایده‌آل برای مطالعات درمانی این بیماری مطرح نموده است. ابداع روشهایی جهت ارزیابی سایتوکاین‌های این حیوان، بویژه اینترفرون گاما، اولویت بالایی برای چنین مطالعاتی دارد. روش بررسی: در این مطالعه چگونگی جداسازی cDNA اینترفرون گاما از سلول‌های خون محیطی، مقایسه توالی ژنی آن با انسان و سایر پریمات‌ها، ساختن پلاسمیدهای رقابتی و بالاخره چگونگی سنجش بیان این سایتوکاین مورد بررسی قرار گرفت. به منظور استاندارد کردن نتایج اندازه گیریها در این روش نیاز به اندازه‌گیری بیان یک ژن خانگی نیز بود؛ به همین دلیل پلاسمیدی رقابتی برای سنجش بیان ژن گلیسر آلدئید 3 فسفات دهیدروژناز (G3PDH) نیز ساخته شد. یافته‌ها :دو توالی جدید مربوط به اینترفرون گاما و G3PDH این بابون در بانک ژن NCBI ثبت گردید. نتایج PCR رقابتی و تحلیل نتایج الکتروفورز یک نمونه از سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی این بابون نشان‌دهنده 7pg cDNA اینترفرون گاما در برابر 0.455pg از G3PDH بود. نتیجه‌گیری: با وجود پاره‌ای تفاوتها بین انترفرون گامای بابون و انسان، ساختار هر دو بسیار مشابه به نظر می‌رسد. بر اساس روش ارائه شده در این پژوهش، می‌توان نسبت بیان انترفرون گاما به G3PDH را برای مقایسه بیان انترفرون گاما بین نمونه‌های مختلف به کار برد.